COLUMN – Visite, visite, een huis vol visite. Nou, in Waalwijk weten ze er alles van. Lenny Kuhr kwam daar ‘s avonds optreden.
Lenny met haar vredelievende liedjes. Lenny met haar Troubadour. Lenny met haar lai la la lai, la la lai la la, lai la la. Lenny met haar Kermit de kikker en Jonckvrouwe Bikker. Lenny met haar mierzoete rijmelarij. Lenny de Songfestival winnares. Lenny de Jodin. En daar waren opeens de helden van Palestine Action NL. Die later aan hun kleinkinderen kunnen vertellen dat ze een optreden van Lenny Kuhr hebben vernacheld. Visite, visite, een huis vol antisemieten.
Dit land is op sterven na dood. Als je wilt demonstreren, ga dan op de Dam staan of op het Malieveld. Maar alsjeblieft niet tijdens een concert. Dat is toch echt een verkeerde plek. Net zoals de opening van het Holocaustmuseum. Schaamteloos om daar aandacht te vragen voor de Palestijnse zaak. Als je namelijk de sympathie van je medemens probeert te winnen, dan mag je zelf ook wat medemenselijkheid tonen. Bijvoorbeeld door er blijk van te geven dat de genocide op joodse mensen, wat een daad van antisemitisme was, nooit verward mag worden met het antizionisme waar zij draagvlak voor proberen te vragen. Al met al een gênante vertoning.
Sinds 1945 kent Amsterdam vele Joodse burgemeesters. Van Ivo Samkalden en Wim Polak tot Ed van Thijn en Job Cohen. Femke Halsema is de eerste vrouwelijke burgemeester. En wat voor één. Jodenhaat, Femke doet niks. Palestijnen dansen op politieauto’s, Femke doet niks. Illegale BLM-demonstratie, Femke doet niks. Behalve als ze gepersifleerd wordt door Hans Teeuwen. Dan staan er zes agenten voor z’n deur. Verbijsterend dat deze Fem Fatale er nog zit. Als Pasen de verrijzenis inhoudt, laat Eberhard van der Laan dan maar snel opstaan.
De Tweede Kamer haastte zich een statement te maken over het oplaaiende antisemitisme. Conclusie: “Dit Moet Stoppen”, riepen ze in koor. Het vragenuurtje werd er ook al niet beter op. Staatssecretaris Fleur Gräper vindt dat joodse artiesten ongestoord moeten kunnen optreden. Maar een gezamenlijk statement namens het kabinet: ho maar. Gut, oh gut, wat is die Fleur een slappe hap. Blijkbaar voor het naar bed gaan teveel glijmiddel gebruikt. Roep dan tenminste dat het “een grote schande” is. Zeg dat je Baudet belt om dat tuig op hun bek te slaan. Kom op Fleur, geen gezeur.
Jezus was een kind van joodse ouders, dus zelf ook een jood die leefde in de Romeinse tijd, onder Romeins bewind. Gestorven aan het kruis, Fleur. En niet alleen hij, maar later ook 6 miljoen andere joden kwamen in de Tweede Wereldoorlog om het leven. Daarom willen we dit nooit meer, Fleur. Nooit meer, hoor je? En als er jeugd met slechts een paar hersencellen roept ‘Hamas, Hamas, joden aan het gas’, wordt het tijd voor een schoolreisje naar Auschwitz.
En als er ergens in Waalwijk of Stadskanaal een rondtrekkende joodse zangeres mooie liedjes zingt, dan laten we haar zingen. Begrijp je, Fleur. We laten haar zingen, zoals ze nog nooit gezongen heeft. Als een herrezen troubadour. Diep van binnen. Uit haar hart. Uit haar ziel.
Over de auteur
Deze column is geschreven door Ronny Lammers. Ronny schrijft elke zondag een spraakmakende column waarbij hij geen blad voor de mond neemt. Ronny is eigenaar/coach van ITP Institute Tennis Promotion en traint met zijn team alle niveau’s in het noorden van Nederland.
Foto: Ronny Lammers
