Column: Offer
COLUMN – Ik hou meer van dieren dan van mensen. En als je om je heen kijkt is dat niet zo moeilijk te begrijpen.
Mensen stellen zich vaak boven dieren. Terwijl de mens zelf de gekste diersoort op aarde is. Natuurlijk heb ik mijn dierbaren lief. Maar ik hou oneindig veel van mijn hond. Ook de honden die ik heb laten inslapen reizen in m’n hart met me mee.
“De beschaving van een samenleving valt af te meten aan de wijze waarop ze omgaat met dieren”, aldus Indiaas politicus Mahatma Gandhi. We moeten dus vaststellen dat de wereld knettergek is. In Spanje zien ze stieren als een moordspeeltje. In Turkije gooien ze ezels van de rotsen als dank voor bewezen diensten en in China serveren ze vleermuizen en staat de hond op het menu. In Dhaka de hoofdstad van Bangladesh kleuren de straten rood door rivieren van bloed van de Eid al-Adha. Geen geld om een schaap te kopen doet veel Bengalesen grijpen naar hun huisdier. Hun trouwe metgezel wordt geofferd voor het huis. De geloofswaanzin ten top.
Omdat ooit profeet Ibrahim bereid was zijn zoon te offeren voor Allah vieren de moslims in ons land het Offerfeest. Dieren worden daarbij onverdoofd gedood. Dat mag in ruimdenkend Nederland. Rochelende geluiden die de slachtruimte vullen. Dieren die stikkend sterven in hun eigen bloed. Lachende en handenwrijvende islamieten die de martelingen aanschouwen. Leve de Nederlandse geloofsvrijheid. Waar de ‘doe-het-zelf-slagers’ een schaap stelen en hem aan z’n oren achter een vrolijk ogend
douchegordijntje slepen. En wij zwijgen. Nederlandse tolerantie heet dat. Ik noem het lafheid. We worden geregeerd door geloofgekkies en onze politici hebben last van slappe knieën. Die hoor ik nooit roepen dat dierenwelzijn boven religie behoort te staan.
Welkom in Nederland. Het land van kaas, klompen en kadavers. Waar 60.000 vissen in een te laag waterpeil van de Oostvaardersplassen sterven door te weinig zuurstof. De bestuurders van de provincie Flevoland vergaderen daar net zolang tot het probleem zichzelf oplost. Daarbij zijn er laatst 3200 grote grazers doodgeschoten wat de Oostvaardersplassen maakt tot de grootste schiettent van Nederland.
We hebben natuurlijk boter op ons hoofd. Eerst die kiloknallers maar eens opblazen. Daar schuilt teveel dierenleed achter. 46% van de Nederlanders probeert te minderen met vleeseten. Langzaam gaan we de goede kant op. Nu nog zorgen dat die vegaburger te pruimen valt.
Van de helft van de 150.000 honden die elk jaar worden aangeschaft is niet duidelijk wat de afkomst is. Hondjes uit Roemenië die via broodfokkers aan de man worden gebracht. Vaak zwak, ziek en misselijk en een uiteenspattende droom voor een kind. Levenslang voor de hartelozen die deze zielige hoopjes hond verkopen aan zielige hoopjes mens.
“Vlak voordat Abraham zijn zoon wilde offeren verscheen de Engel des Heeren. Deze vertelde Abraham dat hij de beproeving had doorstaan. “Strek uw hand niet uit aan den jongen, nu weet ik dat gij God vrezende zijt en uw zoon mij niet hebt onthouden.” Toen hief Abraham zijn ogen op en zag een ram in de verwarde struiken vast met zijn hoornen. Hij nam dien ram en brandofferde hem in zijn zoons plaats.” Door dit geschrift uit Genesis 22 verliezen miljoenen dieren het leven. Zonder verdoving. Met de kop naar Mekka. Dieren. Gods eigen schepping. Het enige wat rest om het offeren te stoppen is te geloven in een wonder. Een Godswonder.
Over de auteur
Deze column is geschreven door Ronny Lammers. Ronny schrijft elke zondag een spraakmakende column waarbij hij geen blad voor de mond neemt. Ronny is eigenaar/coach van ITP Institute Tennis Promotion en traint met zijn team alle niveau’s in het noorden van Nederland.
Foto: Ronny Lammers