Column: Rotterdam Rouwt
COLUMN – Rotterdam moordstad. In alles overtreffen ze Amsterdam. Een betere burgemeester, winnen van Ajax-prutsers en het aantal moorden stijgt tot ver boven de Euromast.
Wat is er in godsnaam aan de hand met Rotjeknor. Niet lullen maar poetsen is verworden tot niet grommen maar bommen. Bijna elke nacht wordt de stad herinnert aan 31 maart 1943. Dinsdagnacht gingen er vijf explosieven af. Dat zijn er al meer dan de honderd sinds het begin van dit jaar. Eerst in het Oude Noorden, daarna Charlois, Afrikaanderwijk en later in Lombardijen en Oud-IJsselmonde. Portieken vernield, grote glasschade en vooral veel angst. Heel veel angst. Angst voor jonge criminelen.
Veel opgepakte verdachten zijn onder de 23 jaar. Gasten van de ratten besnuffeld. Leggen zomaar bommen bij het verkeerde adres. Leeghoofden. Paniekzaaiers. Brokkenpiloten. De ene nog gekker dan de ander. Ze ontwrichten onze maatschappij. En niet zo’n beetje ook. Het is tuig van de richel. Niets ontziende criminelen. Ik ben bang dat we allang de strijd hebben verloren. De spuit gaat uit op de A12. De spuit gaat erin bij de verslaafde crystal meth jongeren. “Kom maar op met die psychose, Kom maar op met die angstaanvallen.”
En niet alleen de witte Nederlander, maar ook de woestijnhapper zorgt voor ellende. Want laten we eerlijk zijn. Ze vallen ons land binnen. Bijna 50.000 per jaar. Ik ben er wel klaar mee. De hele wereld weet ons te vinden. Gewoon via internet. Daar zien ze onze rijkdom terwijl ze worden platgebombardeerd. Dan is de keuze snel gemaakt. Met gammele bootjes en een hoop mazzel spoelen ze als een soort Ketelbinkie aan in Rotterdam. Gelukkig is er opvang door gratis medische hulp, gratis tandarts en een gratis huis met een Miele wasmachine. Wij zijn een volk van pamperen. Wij gaan ten onder aan onze tolerantie. Ach, wat zijn we toch nobele zieltjes die iedereen willen pleasen.
De Volkskrant zet zelfs een drievoudige moord niet met chocoladeletters op de voorpagina, maar op pagina drie. Ja, ze vonden het meer een incident van een ontspoorde eenling. “We willen emoties beschrijven en geen emoties versterken.” Misschien, heren van de Volkskrant, zegt die eenling wel veel meer over ons Nederland. Waarom liet het OM hem vrij rondlopen? Waarom zat hij niet in een kliniek? Waarom heeft de verhuurder van het huis niet eerder ingegrepen?
We laten het gebeuren. We kijken toe. We vinden het verschrikkelijk. We pinken een traantje weg. We organiseren de zoveelste stille tocht. We danken daarbij alle aanwezigen. En dat was het wel zo’n beetje.
Fouad L. is een gestoorde gek die z’n konijn sloopte en met een kruisboog een pijl door een duif joeg. Daarbij schopte hij z’n arme lieve puppy. Ik kan maar beter stoppen. Het is te slecht voor woorden. Over de doodstraf mag ik niet schrijven van Facebook.
Deze moordende idioot komt onder behandeling. Krijgt gevangenisstraf plus tbs. Wordt straks vrijgelaten door een stel psychiaters die net zo gek zijn. Misschien dringt het ooit tot hem door dat hier een meisje haar tweelingzusje en moeder mist. Om eerlijk te zijn. Ik denk het eigelijk niet. En dat spijt me. Dat spijt me enorm.
Over de auteur
Deze column is geschreven door Ronny Lammers. Ronny schrijft elke zondag een spraakmakende column waarbij hij geen blad voor de mond neemt. Ronny is eigenaar/coach van ITP Institute Tennis Promotion en traint met zijn team alle niveau’s in het noorden van Nederland.
Foto: Ronny Lammers