GRONINGEN – Wat een mafklapper is die Hugo de Jonge ook. Hij was speciaal naar de première van de musical De Hospita gekomen om te lullen over hospita’s. En wat Hugo in z’n kop heeft, zit niet in z’n ministers-kont. Ja mensen, we moeten dus aan de hospita. Door een man met een neus die net zo loopt als z’n laarzen.
Hugo de Jonge die onze minister van wonen is, Hugo de Jonge die nog geen schuurtje heeft gebouwd, Hugo de Jonge die 5.1 miljard coronageld kwijtmaakte, Hugo de Jonge die niet kan zingen, Hugo de Jonge die zich verheven voelt boven de wet, Hugo de Jonge met z’n onbruikbare mondkapjes, Hugo de Jonge met z’n foutenfestival, Hugo de Jonge met z’n slaapverwekkende persconferenties. Die Hugo de Jonge heeft ons massa’s huizen beloofd. Huizen, huizen, huizen die er maar niet komen. En Hugo de Jonge is ook geen minister om over naar huis te schrijven. Er is geen huis met hem te houden. Z’n enige kennis van huizen is de voorgevel van zijn vrouw.
De vraag is waar we Hugo zelf kunnen huisvesten nu de GGZ ook al overbelast is. “Een rijke vriend is de oplossing als je geen huis kan betalen”, roept deze Pipo Puntlaars. En wij maar denken dat Hugo de Jonge geen idioot is. Welnee. Dan ben je zelf een vol-idioot. Hadden we eerst dat Corona-flutbeleid, samen met z’n partner in crime Mark Rutte, krijgen we dit hospitageneuzel als toegift. Onderwijzers die minister gaan spelen, pffff. Ik heb zelfmoord overwogen, maar er waren teveel wachtenden voor me. Het nummer was 0800 0113. Afscheid nemen is gratis in Nederland.
Bij ‘Ik Vertrek’ zie je alleen maar blanke gezinnen. Raar hè? De gepigmenteerden komen juist hier naar toe. En dan worden ze opgevangen in Ter Apel. Het Budel van Nederland. Waar de voorraad bij de Jumbo net zo hard daalt als de prijzen van woonhuizen. Je kunt ‘t ook geen stelen meer noemen. Ze lopen gewoon met volle boodschappentassen de winkel uit. En als vanwege onze woestijnvrienden uw huis een tonnetje minder waard is bel; 0800 0113.
Vroeger hadden vrienden in de kroeg geile praatjes over hun hospita. Dat ze opeens de douche instapte om hun rug te wassen of met blote borsten aan het ontbijt verscheen. Met tepels zo groot als de noppen onder hun voetbalschoenen. En wij, de losers zonder lekker wijf, kwijlden mee met open mond. Jong en opgewonden als we waren. We kregen al een erectie van een damesfiets. M’n hospita leek op een kruising tussen Marijke Helwegen en Eucalypta. “En geen vrouwenbezoek na 22.00 uur”, kraaide ze op de trap. Dan deed ik de deur twee keer op slot. Als de dood dat ze m’n rug ging wassen.
Trouwens, nog bedankt voor uw stem op Hugo de Jonge. Zitten we straks allemaal opgescheept met een hospita. Hugo’s laatste hersenscheet. Man, man, man, wat zal ik blij zijn als die weg is. Waar zou hij dan weer opduiken? Burgemeester in een of andere ggggggggristelijke plattelandsgemeente. Ik heb nu al te doen met die mensen.
Over de auteur
Deze column is geschreven door Ronny Lammers. Ronny schrijft elke zondag een spraakmakende column waarbij hij geen blad voor de mond neemt. Ronny is eigenaar/coach van ITP Institute Tennis Promotion en traint met zijn team alle niveau’s in het noorden van Nederland.
Foto: Ronny Lammers
