Column: Vanzelfsprekend

COLUMN – Op Bevrijdingsdag las ik op NOS.nl dat het optreden van Tino Martin niet geweldig was. Ik vond dat geen nieuws.

Het ontkennen van het bestaan van een B-garnituur wordt je tegenwoordig niet makkelijk gemaakt. Tino is geen familie van Ricky – en ik vermoed dat vooral Ricky daar erg blij mee is. Oh ja: ik ken Tino verder niet en het zal ongetwijfeld een aardige vent zijn. Het lijkt me zeker iemand met wie je een gezellige avond kan hebben. Met bitterballen en bier.

Je moet ‘m vervolgens alleen geen microfoon geven.

Deze Bevrijdingsdag had ook een gewone woensdag kunnen zijn. De enthousiast ontvangen herdenkingstoespraak van André van Duin galmde nog na, en dus was André een dag later overal. De NOS filmde André, wandelend door de Amsterdamse straten. Een toevallige passant met een rugzak zei dat we “hier allemaal zo lang op hadden gewacht”.

Waarop we precies hadden gewacht wist niemand, en toch wist iedereen het.

’s Avonds zat André aan tafel, schuin tegenover Simone Weimans. Wederom bij de NOS. Nu wist ik het zeker: zonder André van Duin was deze Bevrijdingsdag volledig in het water gevallen. Je kunt veel improviseren, maar het houdt een keer op. Mensen op straat vragen iets te zeggen over vrijheid levert doorgaans ook niet echt spannende televisie op.

“Vrijheid is niet vanzelfsprekend, daarom sta ik hier”

Buiten André om was er niets. Niets, niets en nog eens niets. André fungeerde als reddingsboei, als leuke oom op een saaie verjaardag. André was de enige waterfles in een verder verlaten woestijn. Zijn toespraak werd benaderd als een voetbalwedstrijd. Overal waar iets over te zeggen viel werd iets over gezegd. Tot slot mocht André zelf nog een keer herhalen dat zijn telefoon was ontploft op 4 mei, rond half negen.

Ik probeerde verbaasd te zijn.

Honderd kilometer verderop, in Gilze-Rijen, stond een podium in een hangar. Gereserveerd voor de Ambassadeurs van de Vrijheid: Davina Michelle, Tino Martin en Jonna Fraser. Jonna Fraser kende ik niet, de rest wel. Ik vond het typische Bevrijdingsdag-artiesten.

Waarom ik dat vond wist ik niet.

Ik besloot de rest van de avond te kijken naar een Netflix-documentaire, over de ramp met de spaceshuttle Challenger. Tussendoor appte ik wat met mijn vader en las ik op NOS.nl dat het optreden van Tino Martin niet goed was. Het zou komen door technische problemen.

Ik betwijfelde dat.

Op Twitter ging het intussen helemaal los met #tinomartin. Ik vond dat vanzelfsprekend.

Over de auteur

Deze column is geschreven door Derek Hogeweg. Derek is programmamaker bij OOG Radio en fanatiek wielrenner. Zijn columns gaan over uiteenlopende onderwerpen. In alle gevallen betreft het de mening van een lange man.

Foto: Derek Hogeweg