COLUMN – Nederland is een echt gidsland hoor. We sturen straks een transgender naar de Miss Universe verkiezingen. HIJ heet Rikkie Kollé (zeg maar Rik) en HIJ is de persiflage van een vrouw die is uitgeroepen tot Miss Nederland.
Vergelijk deze gekte maar eens met het songfestival van enkele jaren geleden. Daar was opeens een vrouw met een baard. Oh wacht, een vent in een jurk won met een inferieur liedje. Nu wint weer een vent in een jurk en nu met een inferieur lichaam want geen vrouw.
Een vrouw met een piemel. Het zal me worst wezen. Ik begrijp sowieso niks van al die begrippen. LHBTIQ+ lijkt op een vreemde raadselachtige wiskundige formule. Maar ik ben dan ook grootgebracht met beschuiten met muisjes. Deze keiharde blauwe en roze versuikerde anijszaadjes verbouwden m’n gebit tot een fietsenstalling.
Al sinds jaren raak ik genderneutraal in de war. Er was ooit een meisje van tien jaar dat naar de Hema Facebookte wel klaar te zijn met die stomme hartjes onderbroeken. “Het moet stoer”, was haar leus. Vervolgens sloegen de stoppen door bij de directie. Alles werd ‘Kids’. Meisjes in legerbroekjes, jongens in roze maillots. Het moest allemaal kunnen. De gekte ten top. Kinderen met genderneutrale namen als; Sam, Isa, Bo, Lou, Charlie, Noa. Dani. Waarom geen Jip en Janneke, Barbie en Ken of Suske en Wiske?
We schieten zoals gewoonlijk veel te ver door. Kinderen op de basisschool leren over panseksuelen, queer en genderneutraal. Hou eens op met die gekkigheid. Leer ze lezen, schrijven en rekenen. Wat moet een kind met een panseksueel? Stel, ik hou van pannenkoeken. Ben ik dan meteen een pannenkoekenpanseksueel?
Voorlopig is een man dus de mooiste vrouw van Nederland. Man, man, man, waar zijn we nou helemaal mee bezig? Toch vermoed ik dat de jury te bang was om Rikkie niet te verkiezen boven de andere (echte) dames. Ach, tegenwoordig moet alles woke zijn. Het zet mij wel aan het denken. Welke vrouw is nog een echte vrouw? Rikkie heeft een pikkie. Maar misschien lopen er meer bekende vrouwen rond als man. Bijvoorbeeld in de politiek. Sigrid Kaag, Carola Schouten, Kukeleku den Haan, Mona toetje Keijzer. Allemaal op een ‘lullige’ manier vertrokken. En op die genderneutrale toiletten zijn ze niet te controleren.
Ik heb ook een keer gebruik gemaakt van een genderneutraal toilet. Dat was bij een Shell-pomp langs de snelweg. Ik zag alleen maar witte deuren zonder mannetjes en vrouwtjes, dus ik vroeg beleefd aan de toiletmevrouw waar ik moest zijn. “Dat ligt er maar net aan”, zei ze terwijl ze me over haar bril observeerde. “Bent u een plasmens of een poepmens”. “Oh, momenteel duidelijk een plasmens”, antwoordde ik enigszins verlegen. “Plast u zittend of staand?”, vervolgde ze onverstoorbaar. Ik had ergens gelezen dat zittend plassen gezonder was dan staand. “Ik zit liever”, zei ik daarom.
“Bent u hetero?”, vroeg ze. “Tot nu toe wel”, zei ik terwijl m’n knieën trilde van de hoge nood. “Weet u in welk vel u zit?”, vroeg ze me strak aankijkend. “Mens ik spring er bijna uit”, riep ik. “Een plassende zittende heteroman in een verkeerd lichaam staat helaas niet op m’n lijst”, sprak ze gedecideerd. Opgelucht stapte ik even later uit de bosjes en besefte opeens dat het inderdaad niet om het soort vel ging. Maar of je er lekker in zat.
Over de auteur
Deze column is geschreven door Ronny Lammers. Ronny schrijft elke zondag een spraakmakende column waarbij hij geen blad voor de mond neemt. Ronny is eigenaar/coach van ITP Institute Tennis Promotion en traint met zijn team alle niveau’s in het noorden van Nederland.
Foto: Ronny Lammers