‘Rechtschapen politici wakkeren discriminatie nog meer aan’

‘Rechtschapen politici wakkeren discriminatie nog meer aan’

COLUMN – Een inclusieve samenleving begint bij jezelf door het goede voorbeeld voor te leven.

Ben jij door je opa verkracht en ging de therapeut in het licht van traumaverwerking er nog eens overheen? Ben jij opgegroeid in een wijk waarin je overdag getuige was van hoe iemand zijn hersenpan in elkaar werd gemept met een baseball bat? Dat je geen avondklok nodig had om ’s avonds niet meer over straat te dwalen, omdat overdag zelfs onveilig was. Werd er op jou als puber een bak bier verwedt omdat je andere keuzes maakte dan de kudde? Omdat je weigerde je als hoer te gedragen? Ben je midden op de dag aangerand terwijl je naar school ging? Kreeg je een te laag schooladvies door te weinig uitdaging, waardoor je je nog meer ging vervelen en dan maar ging spijbelen om niet tussen je drugsgebruikende klasgenoten te zitten en de dronken, seksistische of psychisch gestoorde docent? Ben je dagelijks psychologisch vernederd, klein getrapt en sociaal geïsoleerd door je ouders, zodat je ging leven in de overtuiging dat je niks waard bent en alles jouw schuld is? Werd jou hulp onthouden door de overheid, toen je eindelijk zo ver was om het te vragen, met het excuus dat je er nu geen recht meer op had omdat je ondertussen meerderjarig was? Werd je door de overheid nog eens nageschopt met de mededeling dat werk vinden lastig zou worden en je maar moest gaan schoonmaken? Was jij degene die het gezin overeind hield, omdat je ouders te druk waren met hun eigen gekwetste gevoel? Werd je gepest omdat je opkwam voor anderen die anders waren? Werd je uitgelachen om een medische fout die een arts had veroorzaakt en niet erkende omdat hij wist dat je familie toch geen rooie cent had? Werd jij verstoten uit de samenleving door een te late medische diagnose waarvoor je al jaren bij de arts liep, zodat je met een half verlamd gelaat het ziekenhuis verliet? Werd je gedwongen als kind om de bebloede doeken uit te wassen van de zoveelste miskraam van je moeder? Moest je toezien hoe een van je ouders de ander in elkaar ramde? Ben jij nog steeds het zwarte schaap in de familie, omdat jij weigert de ziekelijke familiale praktijken verder te zetten?

Aan allen die hun mond vol hebben van ‘white privilege’, dit is het privilege dat vele blanken in met name lagere sociale klassen ook niet bespaard blijft. Met een deel van hen gaat het na decennia beter, anderen zijn nog steeds opzoek naar zichzelf. Degenen waar het goed mee gaat, hebben dat vooral te danken aan zichzelf. Door zichzelf te vinden, hard te werken en in liefde in verbinding te staan met de wereld. Juist het trouw worden aan jezelf en de wereld met vertrouwen tegemoet te treden, creëert het geluk om je heen, dat ieder mens verdient.

Het eisen, drammen, slachtofferschap omarmen, omringt je juist met hetgeen wat je niet wilt. Het is een simpele wetmatigheid: wat je voedt (wat je aandacht geeft), groeit. Juist als je wilt dat anderen niet hoeven mee te maken, wat jou overkwam, dien je het leven zonder enige vorm van angst lief te hebben. Vele mensen zijn op de een of andere manier getraumatiseerd geraakt in hun leven en zoeken exact wat ook jij zoekt: erkenning, liefde, geborgenheid, jezelf mogen zijn in al je facetten. Hoe vaak wordt er niet gezegd en is het ook wetenschappelijk bewezen dat daders ook slachtoffers zijn?

Het is opvallend hoe organisaties als BLM, KOZP, Landelijk Platform Slavernijverleden blind na gepapegaaid worden door de echt geprivilegieerde mens in Nederland. Dat de blinde haat van Sylvana Simons recht gepraat wordt. De Nederlandse politiek staat bol van dat soort papegaaien die het voorrecht hadden om in alle veiligheid en vrijheid op te groeien. Door hun vanzelfsprekende voorrecht om aan de duurste universiteiten ter wereld te kunnen studeren, lijken ze zichzelf zo geweldig te vinden en zijn ze zo overtuigd van hun eigen gelijk dat ze niet eens de moeite nemen om in de samenleving na te gaan of er nog andere mensen te maken hebben met andere vormen van discriminatie die minstens zo hardnekkig en schadelijk zijn. Sterker nog, ze maken zichzelf dagelijks zelf schuldig aan discriminatie op grote schaal, door andersdenkenden weg te zetten als racisten, ongeschoolden, asocialen, want zijzelf zijn de enige die zo uitblinken van rechtschapenheid.

De rest heeft het allemaal fout. Het gaat zover dat ze niet alleen anarchie in naam van kleur goedkeuren, ze groepen die al minder gelijk waren volgens artikel 1 naschoppen, maar ook tevens discriminatie in de wet verder willen legaliseren en zelfs bestraffen. Voordat je als politicus tot dat soort praktijken overgaat, is het mogelijk een idee om een jaar lang onderdeel te zijn van de lagere sociale klassen? Ik ben benieuwd hoelang u het volhoudt en wat uw bevindingen dan zijn. Er wordt namelijk vooral gediscrimineerd op klasse en niet kleur. Zo presteert de overheid het tot op de dag van vandaag om bepaalde geografische gebieden in Nederland, zoals Oost-Groningen, collectief weg te zetten als dom; onthouden ze slimme kinderen tot op de dag van vandaag het passende onderwijs dat ze nodig hebben om gezond en evenwichtig te kunnen functioneren; discrimineren ze iedereen die heeft moeten knokken om zich los te maken uit de mensonterende omstandigheden uit zijn jeugd en allen die anders denken dan hun knusse rechtschapen groepje.

Jesse Klaver, Gert-Jan Segers, Kathalijne Buitenweg, Rob Jetten en aanverwanten zijn zo ongelooflijk wit naïef, dat ze in een andere realiteit leven. De voedselbanken, het basisinkomen, positieve discriminatie, maken je nog meer afhankelijk van een overheid die voor vele groepen mensen onbetrouwbaar is en waar je als individu helemaal niet afhankelijk van moet willen zijn. Het valt hen niet te verwijten dat ze niks weten van de lagere sociale klassen, omdat ze er niet in zijn opgegroeid, maar wat wel verwijtbaar is, is dat ze dat niet willen erkennen en kort voor de kop hun eigen onwenselijke ideeën doordrammen. Terwijl ouders hun kinderen leren zich anders te uiten, zetten dit soort leiders de grootste drammers in de samenleving op een podium. Alsof ze met hun superieure geldingsdrang koste wat het kost hun misplaatste rechtschapenheid willen aantonen.

Door handicap en seksuele geaardheid aan artikel 1, het gelijkheidsbeginsel, toe te voegen, maak je het grondrecht dat voor iedereen zou moeten gelden, alleen maar meer discriminerend. Wat er juist dient te gebeuren, is dat artikel 1 wordt ontdaan van elke vorm van discriminatie en dat de mate van strafvervolging in het strafrecht voor honderd procent afhankelijk wordt gesteld van iemands daden en niet zijn.

Ze lijken zo’n grote blinde vlek voor hun ogen te hebben dat ze niet zien dat Nederland niet langer de veiligheid van échte vluchtelingen kan garanderen. Ze hebben de grenzen zo opengezet dat elke crimineel zo Europa kan binnenwandelen, als hij zijn paspoort maar heeft weggegooid vóór de grens. Met als antwoord types als Leo Lucassen docerend aan de universiteit, gespecialiseerd in migratie en integratie, vanuit zijn witte geprivilegieerde gelijkheidsactivisme het verschil niet lijkt te kennen tussen een vluchteling, migrant, crimineel en terrorist.

De huidige anti-racisme beweging draagt in zich dat blanke Europese allochtonen en kinderen van gemengde ouders de nieuwe vierderangsburgers worden. Omdat zij volgens het huidige racismedebat de foute huidskleur hebben en niet in een door de overheid gecreëerd hokje passen.

En met de voorouders van aristocraat Akwasi krijgt het begrip ‘politiek vluchteling’ zo een andere connotatie. Zijn het vooral bevoorrechten van buitenlandse komaf die zich melden als vluchteling aan de grens, omdat de meeste échte vluchtelingen gewoonweg geen rooie cent hebben om te kunnen vluchten? Wie komt op voor de Oeigoeren die massaal gesteriliseerd worden door China, de miljoenen Chinezen die rondwaren zonder identiteit vanwege de decennialange gevoerde Chinese eenkindpolitiek, de Yezidi’s, de armen in Afrika die hun ellende niet opgelost raakt ondanks de gigantische geldstromen die er al vele decennia heen gaan…?

Zijn de meeste vluchtelingen hier aristocraten die hun leven niet meer veilig zijn vanwege misdaden elders tegen anderen? Huizen Nederland en andere EU landen geen (oorlogs)misdadigers? De meeste echte vluchtelingen sterven in eigen land, omdat ze gewoonweg te arm zijn om te kunnen vluchten. Dat betekent dus dat je als rijk vluchteling ook als migrant elders in de wereld een nieuwe toekomst zou kunnen beginnen, zonder onrechtmatig gebruik te maken van een vluchtelingenstatus en de daaraan verbonden financiële tegemoetkoming.

Door drammen, eisen en slachtofferschap zet je negatieve energie om in destructieve energie. Bedenk eens wat voor effect zoveel energie kan hebben als je het transformeert in iets positief waarmee je anderen hun fobieën helpt te overwinnen en winnaars maakt, waarmee je iemand die het leven moe was weer de kracht geeft om na maanden uit zijn bed te komen en de wereld tegemoet te treden. Bedenk eens hoe een overweldigend positief statement dat je dan aan de wereld geeft. Een blijvende verandering, waarvoor jij alle credits krijgt in de vorm van innerlijke tevredenheid, blijdschap, wederliefde en die anderen aanzet om hetzelfde te doen.

Als je wilt dat de wereld inclusiever wordt, zal je het moeten voorleven en de verantwoordelijkheid moeten dragen over je eigen leven. Zal je de moeite moeten doen om uit je zelfgekozen enclave te komen en met anderen in gesprek te gaan en te erkennen dat in het merendeel van de gevallen het om universeel leed gaat. Niemand die stelt dat je binnen je eigen groep moet blijven leven, daar heb je destijds zelf voor gekozen en kan je zo weer veranderen. Open je hart en laat je dan verwonderen over wat er gebeurt in je leven.

Over de auteur

Deze column is geschreven door ing. Vicki Van Lommel. Van Lommel schrijft over duurzaamheid, klimaat, energie, circulaire economie, politiek en samenleving.

Foto: Vicki Van Lommel