COLUMN – “Zit u daar wel lekker?” vraag ik haar. Te voet onderweg naar het winkelhart van het Oost Groninger koopmansstadje zie ik haar een beetje ineen gedoken op haar rollator zitten.
Bert van Vondel
Haar beide armen laat ze rusten op de handgrepen, haar zilvergrijze kapsel is ietwat verwaaid op haar voorover gebogen hoofd, zou er wat met haar zijn? “Nee”, zegt ze, “niet echt. Ik zit hier al zeker 20 minuten, ‘k wacht op de taxi en het begint nu wel echt koud te worden. Ik hoop dat hij zo komt, het is al lang 3 uur geweest, dit is allemaal niet zo prettig.” Ze is er aardig onthand mee, het is koud, heeft ook haar mobieltje niet bij zich en ik bied aan om even te bellen met mijn appel.
Ze houdt haar publiekvervoer pasje uit de jaszak waarvan ik het nummer intik en om 11 minuten over 3 leer ik dat ik de eerst wachtende ben. Sneller dan verwacht meldt zich een taximevrouw aan wie ik het mensnummer van het wachtende waaikapsel vanaf het kaartje oplees, ook haar naam vermeld ik en de straat waar ze zich bevind. Of de taxi al bijna arriveert vraag ik namens het waaikapsel. “Oh.. die is gelost” .. zegt de taximevrouw.
“Gelost? Wat betekent dat dan?” vraag ik na. “De taxi is al weer weg, er was niemand” is de reactie van de taximevrouw en ze ratelt geroutineerd de gegevens op die ongetwijfeld voor haar neus staan. “Een kwartier eerder of later dan de geplande tijd valt binnen onze marges, de taxi was op tijd, er was niemand en is hij 14 minuten voor 3 vertrokken.”
Het wachtende waaikapsel luistert mee via de luidspreker “dat klopt helemaal niet, ik was er echt wel” zegt ze, maar voor de taximevrouw is duidelijk dat een van de twee staat te liegen, niet dat ze het hardop zegt, maar zij is het in elk geval niet en daarbij staat ze ook nog eens in haar recht, want…. in de bepalingen staat..
Ik heb nog een paar minuten – not amused – met de taximevrouw aan de telefoon gehangen die ik daarbij niet erg klantvriendelijk genoemd heb en zij mij een brutaal ventje vond. Ik meldde haar nog even dat het waaikapsel van zeker 20+ uit de kou opgehaald moet worden en beëindigde het gesprek voordat het onprettig zou kunnen worden. Gelukkig worden dit soort gesprekken voor trainingsdoeleinden opgenomen en heb geadviseerd van deze gelegenheid gebruik te maken.
Een paar jongedames van een luisterwinkel even verderop klommen opnieuw voor het waaikapsel in hun mobieltje en met succes, zij maakten blijkbaar goede Connectie. Een half uur later zie ik hoe het waaikapsel voor in een witte bus met blauwe platen wordt afgevoerd. Duidelijk.. de klant is in taxiland bij lange na geen koning meer, bepalingen rechten & slechten alles, in eigen voordeel in elk geval en niet bepaald klantvriendelijk richting een kleumend waaikapsel.
Foto: Bert van Vondel
