
Column: Arib
COLUMN – Saai, saai, saai, saai. Hé, is dat geen nummer van Ben Cramer? Oh wacht, dat is met een Z. De Z van Zomergasten. Een oersaai VPRO-programma voor bewusteloze bejaarden, slaapwandelende sufferds en dromerige duf-hoofden. Veel kijkers halen ‘t einde van het programma niet. Ik had al zo’n voorgevoel. Het werd maar geen zomer. Lege strandtenten, lege buitenzwembaden, lege terrasjes en lege televisie met heul veul herhalingen.
Khadija Arib begon ook saai. Correct gewauwel over de ‘gevestigde orde’ en ‘hoe Nederland en hoe zij zelf veranderd is de afgelopen jaren’. M’n hond gaapte en sleepte zich naar z’n mand. Dit zou weleens een heel vervelende avond kunnen worden. En die Theo Maassen is binnen de VPRO-kaders best wel een ‘over the edge’-figuur, maar bij Zomergasten tot nu toe een saaie slappe lul.
Theo had de boel eens goed moeten opschudden door te vragen of Arib sinds der scheiding was gaan Tinderen met een lekkere kerel. Of dat ze zin had om die lange Bergman een kopje kleiner te maken. Dat past meer in zijn straatje. Dáár heeft de kijker wat aan. Die gooit nog wat bitterballen in de airfryer en snijdt extra blokjes kaas op het plankje.
Wie denkt die Arib wel dat ze is, 637.000 kijkers zijn daar verrekte nieuwsgierig naar. Maar Theo stelde de vraag der vragen pas na twee uur nadat hij constateerde dat ze samen gezellig hadden zitten ‘klessebessen’. Klessebessen? Da’s voor ouwe wijven. Nietszeggend lullen met een advocaatje met slagroom. Het geeft de interviewkwaliteiten van Maassen wel duidelijk weer. Als ik Arib was geweest was ik opgestaan en de studio uitgelopen. Opeens was Theo Maassen daarna niet gezellig en werd Arib aan een kruisverhoor onderworpen: “Waarom mocht ze de beschuldigingen niet inzien over haar grensoverschrijdend gedrag? Waarom is het nog volstrekt onduidelijk of ze inderdaad een terreurbeleid voerde?”
Arib erkende dat ze dingen anders had kunnen aanpakken. Maassen moest daar hartelijk om lachen. De lach van een waanzinnige. Het kwam op mij over als een vooringenomenheid. Hij wist zeker dat Arib zich misdragen moest hebben, want hij had zich ingelezen. Tegenover hem zat een vrouw naar wie een onderzoek loopt. En die vrouw kon daarom niet het achterste van haar tong laten zien. Tegelijkertijd was de pijn en de machteloosheid in haar ogen af te lezen. Ondertussen duurt het onderzoek van recherchebureau Hoffmann aanzienlijk langer dan gepland. Om niet te zeggen: Allejezus lang.
Arib is het zat. Arib is de politiek zat. Arib is de slangenkuil zat. Arib is de anonieme aanklachten zat. Arib is Vera Bergkamp zat. Arib is het smerige ellebogenwerk zat. Arib is de Tweede Kamer zat. Arib is de leugens dat ze de PVV voortrekt zat. Arib is de 66 messteken in haar rug zat. Arib is alles in politiek Den Haag kots zat. Dus is het nu aan het duo Geert-Jan en Carry Knoops, zeg maar de knabbel en babbel van de advocatuur, om kamp Bergkamp lek te schieten. En als het Arib menens is lieve mensen. Berg(kamp) je dan maar.
Over de auteur
Deze column is geschreven door Ronny Lammers. Ronny schrijft elke zondag een spraakmakende column waarbij hij geen blad voor de mond neemt. Ronny is eigenaar/coach van ITP Institute Tennis Promotion en traint met zijn team alle niveau’s in het noorden van Nederland.
Foto: Ronny Lammers