Altijd het laatste nieuws uit Groningen

Opinie, Uitgelicht

Column: De nieuwe wildernis

Op maandag 23 september 2013 gaat bij het Concertgebouw in Amsterdam de rode loper uit voor de wereldpremière van ‘De Nieuwe Wildernis’. De film volgt de vier jaargetijden in het natuurgebied de Oostvaardersplassen. Het is de grootste Nederlandse natuurfilm die ooit is gemaakt met onder meer een live optreden van het Metropole Orkest.

Het is maandag 10 december 2018. Opnieuw wordt er gefilmd in de Oostvaardersplassen. Ditmaal op uitnodiging van Staatsbosbeheer. Het is middag. De wind is gaan liggen. Alle omstandigheden zitten mee. Een rustige dag zonder actievoerders. En dan, na maanden procederen en maatschappelijk en juridisch getouwtrek gebeurt het: een schot knalt door de lucht. Het éérste schot in een ongelijke strijd. Afgevuurd uit een schuilhok. Meteen daarna stort zo’n dertig meter verder een jong hert neer. Hij kijkt verbaast en onwetend om zich heen. In een soort laatste reflex strompelt hij naar zijn moeder. Het jonge dier valt naast haar roerloos op de grond. Meteen volgt een tweede knal over de Oostvaardersplassen. Het moederhert valt dood over haar kind. Het is de eerste misselijkmakende moordpartij op edelherten. En er zullen die maand nog 1800 volgen.

We zijn terechtgekomen in onze eigen krankzinnige nieuwe wildernis. Er is iets met ons gevoelsleven gebeurd. We zijn lamgeslagen. Murw gebeukt. We zien uitgemergelde paarden en met het hart op de juiste plaats gooien we een hooibaal over een hek. Hopende dat het troost biedt. Maar wetende dat het stervensproces alleen maar langer duurt. In diezelfde winter van 2018 zijn 3226 grote grazers doodgehongerd. Staatsbosbeheer weigerde bij te voeren maar schoot veel dieren ‘humaan’ dood omdat hun conditie te slecht was om het einde van de winter te halen. Hoe heeft het allemaal zover kunnen komen. Wat is er in de mens gevaren dat daar op 5600 ha tussen Lelystad en Almere in het grootste concentratiekamp van Nederland een genocide plaatsvond.

Ecoloog Frans Vera is de grondlegger van de Oostvaardersplassen: “Er wordt helaas naar dierenwelzijn gekeken met een blik zoals je naar huisdieren kijkt. Als ze maar dik zijn, zijn ze gezond. Maar dieren in de natuur gaan dood. Daar is niks mis mee. Dat hoort nou eenmaal zo. Alsof een leven niet zonder lijden mag zijn”. Vera heeft de kans gehad om voor God te spelen en daardoor vele duizenden dieren de dood ingejaagd. Edelherten, runderen en paarden zijn en blijven van de mens afhankelijke huisdieren. Zonder voer en een schuilplaats redden ze het niet. Vera’s experiment met de Oostvaardersplassen is uitgelopen op een complete catastrofe.

Van een bedachte nieuwe wildernis is niks anders overgebleven dan een ordinair afgerasterd stuk grond met een kaal gevreten bodem zonder enige grasspriet. Een verlaten dierentuin waar geen voedertijden bestaan. Waar de dieren aan hun lot worden overgelaten. En waar de dieren eenzaam een hongerdood sterven zonder enige hoop op redding. Natuurlijk mag Vera denken dat ie God is. Dat denken er meer. De klinieken zitten er vol mee.

Vogels vliegen op uit het moerasgebied. Een havik een kiekendief, torenvalk of misschien wel een zeearend. Roofvogels bidden. Ze slaan hard met hun vleugels tegen de wind in. Tijdens het bidden hangen ze schijnbaar roerloos in de lucht. Ditmaal bidden ze als eerbetoon. Aan de 150 konikpaarden die momenteel worden afgemaakt omdat ze te veel zijn. Ze bidden dat het afgelopen moet zijn met de dood. De dood die rondwaart boven de Oostvaardersplassen. Iedere dag weer. Bidden bidden bidden……

Over de auteur

Deze column is geschreven door Ronny Lammers. Ronny schrijft elke zondag een spraakmakende column waarbij hij geen blad voor de mond neemt. Ronny is eigenaar/coach van ITP Institute Tennis Promotion en traint met zijn team alle niveau’s in het noorden van Nederland.

Foto: Ronny Lammers