Column: Douchen
COLUMN – Ik sta graag onder de douche. Douchen is meer dan water over je kop. Douchen is een ritueel.
Niks ordinair badderen. Niks ‘hoppie hoppie, alles in het soppie’. Douchen is een intiem moment met jezelf. Een moment van mediteren. En vooral van denken hoe het verder moet. Bijvoorbeeld over het Sociaal Cultureel Planbureau. Dat knalde een miljoen pagina’s online. Nee hoor, lezen hoeft niet. U wist het toch al. Een grote groep mensen is somber over de toekomst van Nederland. Het vertrouwen in de politiek is dramatisch laag. En veel mensen ervaren een grote afstand tot de politiek. Dat komt omdat u om de haverklap keihard wordt voorgelogen, genegeerd, gepasseerd, bedrogen, belazerd, belast, benadeeld, uitgeknepen, omzeild en betutteld met schijtregeltjes uit de hel.
Verantwoordelijk voor deze kelder politiek zijn herinnering-loze Mark Rutte, schijnheilige Gert-Jan Segers, nikskunners Hugo de Jonge en Eric van der Burg. En verder Rob Jetten en Sophie Hermans met de gunfactor van een pak hopjesvla en een tsunami aan wereldvreemde huppelkutjes als Kaag, Van Huffelen en Ollongren, die zich in 1991 voor het laatst onder de Nederlandse bevolking begaf. En dan oppositieleiders Klaver, Wilders, Baudet en Kuiken die als stakkers in het duister tasten. Alles valt in gruzelementen. En wie pakt de stoffer en blik? Carolien van der Plas. Haar beloning voor deze schoonmaakbeurt. Wat dacht u van 16 zetels.
Goede tijden brengen zwakke leiders en slechte tijden brengen sterke leiders voort. Er zullen over de komende jaren best wel een aantal goede leiders opstaan. Man, man, man, wat krijgen we het momenteel voor onze kiezen. Energiecrisis, klimaatcrisis, stikstofcrisis, asielcrisis, wooncrisis… Je zou er thuis een crisis van krijgen. Ruzie over de douchetijd bijvoorbeeld. Dat gezeik van die jengelende koters die hun dure douchetijd verpesten met een wedstrijdje ver-pissen in het afvoerputje. En je vrouw die droomt van een carrière als operazangeres en die een half uur staat te oefenen als een echte Carmen, zodat zij straalt onder de warme straal. In wat voor tijd leven wij? In een 100 kilometer per uur stikstofland. Een op Schiphol in rijen wachten op je kofferland. In Ter Apel een buitenslaapland. In je mag geen Winnetou meer lezen land. In diesel is duurder dan benzineland. In een niet te lang douchen land.
Wij hadden vroeger geen bad. Mijn ouders gingen naar een badhuis. Badderen en douchen voor een eenheidsprijs. Laten we daar naar terug gaan. Anders voelt die gas nota als een koude douche. Welkom bij het failliet van Nederland. Zouden we dit jaar nog gecompenseerd worden? Of moeten we ook buiten slapen, want iedereen komt hier binnen. Maar niemand gaat er weg. Welkom in ons troetelland waar geld gratis is. En een huis met keuken en vloerbedekking een cadeau. Daar neem je geen afscheid van. Nog even en we lijden allemaal aan het Ankie Broekers-Knol syndroom.
En de gewone Nederlander maar wachten op een huis wat nooit komt. Ooit was ik Rutte-moe, nu ben ik Rutte zat. Armoede drijft mensen uiteen. Nick en Simon zijn ook al uit elkaar. Ik bedoel maar. Ik draai de kranen dicht. Ik heb veel en lang nagedacht. Als ik later de gasnota ontvang, blijkt dat ik van het bedrag makkelijk 14 dagen naar Curaçao kan. Laat ik mezelf maar eens verwennen. Heerlijk, op naar Curaçao! Dat voelt als een warme douche.
Over de auteur
Deze column is geschreven door Ronny Lammers. Ronny schrijft elke zondag een spraakmakende column waarbij hij geen blad voor de mond neemt. Ronny is eigenaar/coach van ITP Institute Tennis Promotion en traint met zijn team alle niveau’s in het noorden van Nederland.
Foto: Ronny Lammers