Altijd het laatste nieuws uit Groningen

Opinie

Column: Hoe de NAVO met een chihuahua probeert een krokodil te temmen

COLUMN – Dictator Vladimir mag dan meerdere talen spreken, luisteren is niet zijn sterkste kant.

Dat geldt overigens voor de meeste onderdrukkers. Mannen (het zijn nou eenmaal nooit vrouwen) die aan landjepik doen hebben doorgaans bananen of woestijnzand in hun oren. Meestal spelen dit soort taferelen zich af aan de andere kant van een azuurblauwe zee, en zijn het hooguit de Italianen en Grieken die namens Europa geconfronteerd worden met de ellende. In deze oorlog is alles anders. De nieuwe stroom vluchtelingen hoeft niet te roeien in een goedkope opblaasboot, ze kunnen ‘gewoon’ de trein pakken. De beelden van perrons vol radeloze, wachtende Oekraïners, sommigen met huisdier onder de arm, doet denken aan de Tweede Wereldoorlog. Alleen zijn het dit keer niet wagons naar de dood maar coupés naar het leven.

Intussen houdt de NAVO, met haar diplomatieke engelengeduld, krampachtig vast aan rode lijnen. Duivelse ironie: Oekraïne hoort niet bij de NAVO, wil er wel graag bij horen vanwege een agressieve buurman, en wordt door diezelfde buurman platgewalst omdat deze weet dat hij vrij spel heeft, zolang er geen band is met de NAVO. De vraag blijft natuurlijk waar de rode lijn precies ligt. In ieder geval niet in Oekraïne, zoveel is zeker. Al mag ik hopen dat we niet blijven doen alsof onze neus bloed, wanneer deze terreur nog ernstigere vormen aanneemt. Dat zou de NAVO compleet ongeloofwaardig maken. Vooralsnog wordt getracht met een chihuahua een krokodil te temmen. Zonder succes. De NAVO gedraagt zich als waakhond zonder tanden. Het hele huis mag worden leeggeroofd, we veren pas op uit de mand zodra de indringer de brokjes dreigt te plunderen.

Waar deze ellende eindigt weet niemand. Wat we wel weten: afspraken maken met Vladimir en zijn volgelingen is zinloos. Je kunt net zo goed onderhandelen met een lege stoel. De beloftes van Moskou hebben geen enkele waarde, dat is weer eens pijnlijk duidelijk geworden. Mijn hoop is gevestigd op de inwoners van Rusland. Langzaam maar zeker zal bij de bevolking het besef doordringen dat ze decennialang zijn voorgelogen. Dat de gepresenteerde waarheid bestaat uit een aaneenschakeling van leugens en bedrog. De eerste berichten over twijfelende Russen heb ik inmiddels gehoord, een goed teken. Als die trend doorzet zou deze oorlog zomaar kunnen omslaan in een Russische Lente, waarbij de massa zich tegen de elite keert. Terwijl Vladimir met zijn neus naar het westen staat te foeteren, dondert achter zijn rug de hele boel in elkaar. Op een zeker moment rest er niets anders dan het verlies te erkennen, in de wetenschap dat het niet Oekraïne is dat hem ten val heeft gebracht, maar het Russische volk.

Over de auteur

Deze column is geschreven door Derek Hogeweg. Derek is programmamaker bij OOG Radio en fanatiek wielrenner. Zijn columns gaan over uiteenlopende onderwerpen. In alle gevallen betreft het de mening van een lange man.